Wieczór Tańca Współczesnego.
W programie znalazły się
"Force of Substance" w choreografii Paula Claydena z Wielkiej Brytanii oraz
"Melodia do wicia rózgi" w choreografii Jacka Łumińskiego.
Międzynarodowy Dzień Tańca został ustanowiony w 1982 roku przez Komitet Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI-UNESCO). Wybrano dzień 29 kwietnia - datę urodzin Jean-Georgesa Noverre'a, wielkiego reformatora baletu (ur. 29 kwietnia 1727 roku w Paryżu).
Misją "Międzynarodowego Dnia Tańca" oraz corocznego przesłania dla świata jest celebrowanie tej formy sztuki, jaką jest taniec, ukazanie jej uniwersalizmu i zdolności do przekraczania politycznych, kulturowych i etnicznych barier oraz tego, jak ludzie łączą się w pokoju i przyjaźni poprzez taniec. Co roku znana osobistość związana z tańcem ogłasza swoje przesłanie dla świata. Autorem przesłania na rok 2003 został wybrany
Mats Ek.
Mats Ek – ten znany na całym świecie i wielce ceniony choreograf urodził się w 1945 roku w Szwecji. W 1973 roku został tancerzem Cullburg Ballet, dla którego w ciągu kolejnych lat stworzył szereg znakomitych choreografii takich, jak: "The house of Benarda", "Soweto" etc. W latach 1981-1993 był dyrektorem artystycznym Cullberg Ballet tworząc w tym czasie choreografie do "Giselle", "Swan Lake" i "Carmen". Po rozstaniu z Cullberg Ballet współpracował z wielkimi międzynarodowymi grupami. Na jego koncie znajdują się m. in. "Sleeping Beauty" zrealizowane dla Hamburg Ballet, "A Sort Of" dla Nederlands Dans Theater, "Appartement" dla Paris Opera. Kilka spośród baletowych kreacji Matsa Ek zostało zaadaptowanych na potrzeby telewizji, a dwa otrzymały nagrodę Emmy.
Mats Ek jest również znany ze swoich choreografii dla teatrów. Był autorem choreografii do m. in. do spektakli "Don Giovanni" i "Andromaque" w Royal Dramatic Theatre. Wraz ze stworzeniem ostatniej choreografii "FLUKE" powrócił do współpracy z Cullberg Ballet, tym razem z udziałem muzyków z grupy Flesh Quartet.
PRZESŁANIE
Czym jest taniec? Odpowiedź na to pytanie oznacza, że nie jest się godnym zaufania. Mimo wszystko spróbuje: taniec to myślenie za pomocą ciała.
Czy konieczne jest myślenie poprzez ciało? Być może - nie po to by przetrwać, lecz po to by żyć. Jest tak wiele myśli, które jedynie ciało może wyrazić. Inne rzeczy takie, jak pokój mogą być bardziej istotne niż taniec, ale przecież potrzebujemy tańca, właśnie po to, by uczcić pokój. Również po to, by egzorcyzmować demony, jak uczynił to Niżyński. Być może najlepiej wyraziła to Emma Goldman, anarchistka: "nie warto jest walczyć w imię rewolucji, która nie pozwala tańczyć". Bóg Sziwa stworzył świat za pomocą tańca, lecz taniec stoi w opozycji do wszelkich pretensji do boskości. Taniec jest wieczną próbą podobnie, jak pisanie na wodzie. Taniec nie jest życiem, ale daje życie wszystkim małym elementom, które składają się na rzeczy wielkie.
